Στη τρίτη απο μια σειρά εκπομπών που είναι αφιερωμένες στην ιστορία της Ελληνικής Διασποράς, ο καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας, συγγραφέας και ερευνητής Αναστάσιος Τάμης απο την Μελβούρνη της Αυστραλίας αναφέρεται στις 3 απο τις 5 βασικές φάσεις της μετανάστευσης στην εκπομπή «Η Παγκόσμια Φωνή μας» στη Φωνή της Ελλάδος και στους Δημήτρη Κοντογιάννη και Πέτρο Δίπλα.
Η 1η φάση είναι εκείνη του εκπατρισμού με τις αιτίες να είναι διαφορετικές κατα περίπτωση σύμφωνα με τον καθηγητή. Οι ¨Ελληνες έφευγαν απο το ελλαδικό χώρο κυρίως για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους. Μετά ήταν η φτώχεια και ο φεουδαρχισμός που τους έκαναν να φύγουν. Η προίκα ανάγκασε πολλούς άνδρες να μεταναστεύσουν για να προικοδοτήσουν τις αδελφές τους. Κατα την διάρκεια του Μεσοπολέμου έφυγαν έμποροι, τυχοδιώκτες, φιλοπερίεργοι. Μετά το 1952 με τις διακρατικές συμφωνίες έφυγε ανειδίκευτο προσωπικό, κτηνοτρόφοι. Την περίοδο 1974-2000 σταμάτησε η Ελλάδα να εξάγει μετανάστες και άρχισε να εισάγει. Την περίοδο 2010-2020 έχουμε την έξοδο του επιστημονικού προλεταριάτου.
Η 2η φάση της μετανάστευσης είναι τα “πρώτα χρόνια της επιβίωσης” όταν πολλά άτομα έμεναν μαζί σ’ ένα σπίτι για εξοικονόμηση χρημάτων και επικρατούσε αλτρουισμός, δηλ. ο ένας για τον άλλο. Η διατήρηρη της εθνογλωσσικής ταυτότητας ήταν προτεραιότητα και υπήρχε μεγάλη ανάγκη για σχολείο και εκκλησία.
Η 3η φάση της μετανάστευσης είναι είναι εκείνη της “ενσωμάτωσης ή τα χρόνια της ωριμότητας” όπως τα χαρακτηρίζει ο κ. Τάμης. Οι ρόλοι της γυναίκας και του άνδρα είχαν μοιρασθεί για να κοιτάνε τα παιδιά. Οι ‘Ελληνες της 1ης γενιάς θυσιάσθηκαν για να εδραιωθούν τα παιδιά τους και τα κατάφεραν. Να τα στείλουν στο σχολείο, να μορφωθούν και να πετύχουν. Οι ίδιοι είχαν πλέον αγοράσει σπίτι και το ξοφλούσαν. Τα παιδιά ενσωματώθηκαν και έλαβαν θέσεις στην ανώτατη εκπαίδευση, έφτιαξαν μικρές επιχειρήσεις και μπήκαν στη πολιτική. Η περίοδος 1975-1985 είναι η χρυσή εποχή της πολιτικής ανέλιξης των παιδιών που μπήκαν στα κυρίαρχα κόμματα και διεκδίκησαν θέσεις. Μόνο στην Αυστραλία είχαμε 52 υπουργούς και βουλευτές απο το 1978 και δώθε σύμφωνα με τον καθηγητή.
Ο κ. Τάμης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947 και μετανάστευσε στην Αυστραλία τον Ιούνιο του 1971. Δίδαξε στα Πανεπιστήμια Monash, Melbourne και La Trobe της Μελβούρνης. Εξελέγη Πρόεδρος του Τμήματος Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης (1992-1997), ιδρυτικός Διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Ελληνικών Μελετών και Έρευνας του Πανεπιστημίου La Trobe [ΕΚΕΜΕ] (1997-2006), ιδρυτής και Διευθυντής των Αρχείων Δαρδάλλη της Ελληνικής Διασποράς (1992-2006) και ιδρυτικός Πρόεδρος του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Μακεδονικών Σπουδών (1986-2006). Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ως διευθυντού, το ΕΚΕΜΕ αναπτύχθηκε και συμπεριέλαβε τα Αρχεία της Ελληνικής Διασποράς, το Ινστιτούτο Κυπριακών Μελετών, το Ινστιτούτο Ποντιακών και λοιπών Μικρασιατικών Μελετών, το Ινστιτούτο Κοινοτικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, την Ελληνική και Βαλκάνια Βιβλιοθήκη, το Κέντρο Προβολής και Διάδοσης της Ελληνικής Γλώσσας και το Μουσείο Ελληνικής Μετανάστευσης και Εποίκισης. Τα τελευταία 20 χρόνια εξέδωσε 15 μονογραφίες, επιμελήθηκε εννέα βιβλία και συνέγραψε πάνω από 100 κεφάλαια και άρθρα σε έγκριτα περιοδικά και βιβλία στην Ευρώπη, Αυστραλία κι Αμερική. Δημοσίευσε άρθρα σε βιβλία και επιστημονικά περιοδικά με θέματα την κυπριακή και ελληνική μετανάστευση, την έξοδο των Ελλήνων στις υπερπόντιες χώρες κ.λπ.