Ημερολόγιο Γέφυρας 19/02/2024: Ζω με τους δαίμονές μου

«Ημερολόγιο Γέφυρας»
19/02/2024

“Ζω με τους δαίμονές μου”
του Δημήτρη Σιμσιρίκη



Πότε πέρασε η ζωή μου. Πότε διάολε γέρασα. Να σου πω όμως δεν με νοιάζει αν με πονάνε τα κόκκαλά μου….είναι που τα ξεθέωσα…θα ‘ναι από το μπότζι λέω…κι από τις θάλασσες…
Αν δυσκολεύομαι να ανέβω τις σκάλες και έχω αυτή την φάτσα είναι γιατί ακόμα και καπνίζω και πίνω. Έζησα αγάπησα δούλεψα κινδύνεψα, έπαιξα την ζωή μου σε μια ζαριά, κουράστηκα απογοητεύθηκα…πέθανα πολλές φορές. 
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, απλά μερικοί από μας τους γέρους μαθαίνουν να απολαμβάνουν τις μικρές χαρές της ζωής. Αυτά τα απλά μικρά πράγματα που όσο γερνάω γίνονται πιο σημαντικά. Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι έχω πιο πολύ παρελθόν παρά μέλλον…όμως δεν δίνω δεκάρα στον βαρκάρη να με περάσει απέναντι.
 Έκανα μια οικογένεια που για μένα είναι το δώρο του Θεού. Είναι το μόνο μου κέρδος, αυτό μόνο κατάφερα και μου φτάνει. Μωρέ δεν είναι κακά τα γηρατειά…
Τα γηρατειά τα κερδίζεις από τύχη, άσε που λένε ότι συνταγή δεν υπάρχει….είναι ένα προνόμιο που άλλοι δεν είχαν. Όμως ακόμα…έχω πολλά να κάνω. Σχεδιάζω, τραβάω γραμμές πάνω στον χάρτη…μετράω μίλια… υπολογίζω…ονειρεύομαι για πράγματα που ακόμα δεν έκανα. Έχω τόσα στο μυαλό μου. 
Βέβαια εμείς οι γέροι όταν κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει…όμως αυτό ούτε που το λογαριάζω. Πολεμάτε…οι μάχες έχουν και νίκες και ήττες. Οι θάλασσες έχουν και αέριδες με θυμό και μπουνάτσες με ήλιο.
 Εσείς οι νέοι…επιχειρήστε. Επιχειρήστε τα δύσκολα…τα εύκολα τα κάνουν όλοι. Περισσότερα χάνεις από την αναποφασιστικότητα παρά από μια λάθος απόφαση.
 Η ζωή έχει και χαρές και απογοητεύσεις. Είναι όμως όμορφη μ΄ όλους τους καιρούς. 
Ακούστε με, την ξέρω την ζωή… είμαι γέρος.