Stelios used to say: “My homeland has been tyrannizing me, torturing me since I was a three-month-old baby. It is one of the reasons why I sing with pain, because I sing for myself first and then for the world”. Sotiria had her own fair share of persecution and hardship, starting with the abuse that she suffered at the hands of the gendarmerie in 1944. Thankfully, these two voices transformed their grievance and discontent into folk masterpieces that gave the masses a channel of expression, vision and hope.
Σωτηρία Μπέλλου – Στέλιος Καζαντζίδης ΙV
Ο Στέλιος έλεγε: «Η πατρίδα μου με τυραννάει, με βασανίζει από τότε που ήμουν τριών μηνών μωρό. Είναι ένας από τους λόγους που τραγουδάω με πόνο, γιατί τραγουδάω πρώτα για τον εαυτό μου και μετά για τον κόσμο». Η Σωτηρία είχε το δικό της μερίδιο διωγμών και κακουχιών, με αποκορύφωμα την κακοποίηση που υπέστη στα χέρια της χωροφυλακής το 1944. Ευτυχώς, αυτές οι δύο φωνές μετέτρεψαν το παράπονο και τη δυσαρέσκειά τους σε λαϊκά αριστουργήματα που έδωσαν στις μάζες ένα κανάλι έκφρασης και ελπίδας.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ηρακλής Οικονόμου