Παρά τον κωρονοϊό, τις απαγορεύσεις, τα μαθήματα εξ αποστάσεως και όλες τις ιδιαιτερότητες που έχει αυτή η σχολική χρονιά, οι μαθητές της Γ’ Γυμνασίου του Σχολείου Γλώσσας και Πολιτισμού της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης στο City, δεν κάμφθηκαν καθόλου.
Το θέμα της Ειρήνης και του Πολέμου, που υπήρχε στα βιβλία τους, αλλά και η εξαιρετική προσέγγισή του από την φιλόλογό τους, την κυρία Νικέζη, τους έκανε να εργαστούν επιμελώς σε ένα πρότζεκτ που είχε τα πάντα και διήρκησε σχεδόν όλο το 3ο τρίμηνο.
Μελέτησαν κείμενα, παρακολούθησαν βίντεο, ανέλυσαν την «Γκουέρνικα» του Πικάσο και προσπάθησαν να διακρίνουν τα συναισθήματα που μεταδίδονται μέσα από αυτήν, οργανώσανε αγώνα λόγου για τα πολεμικά παιχνίδια και την επιρροή που ασκούν σε όσους τα παίζουν, κάνανε ομαδικές και συνεργατικές δραστηριότητες για το πώς να λύσουν ειρηνικά μια διαφορά ή παρεξήγηση και σχεδιάσανε πρωτότυπες αφίσες.
«Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε γνωρίσει τον Πόλεμο, σίγουρα όμως έχουμε ακούσει φρικτές ιστορίες σχετικά με αυτόν από τους παππούδες μας, μέσα από βιβλία και ντοκιμαντέρ. Είναι μια περίοδος αβεβαιότητας, πείνας και εξαθλίωσης, μια περίοδος παρακμής σε όλους τους τομείς, μια περίοδος που οι άνθρωποι τραυματίζονται ψυχικά και τα παιδιά χάνουν την αθωότητά τους. Η Ειρήνη από την άλλη δεν είναι μόνο μια κατάσταση κατά την οποία δεν υπάρχουν εχθροπραξίες και βομβαρδισμοί μεταξύ των λαών. Είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι η ηρεμία -εσωτερική ειρήνη-, το δικαίωμα σου να εργαστείς, να δημιουργήσεις, να συνυπάρξεις με άλλους ανθρώπους και να ζήσεις την κάθε στιγμή. Το βέβαιο είναι πως η Ειρήνη δεν αποκαθίσταται μια και καλή και για πάντα, γι’ αυτό και οι άνθρωποι οφείλουν να προσπαθούν για τη διατήρησή της καθημερινά και με κάθε τρόπο» γράφουν στο τέλος της εργασίας τους.
«Ολοκληρώνοντας, ένα είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήξαμε: Η ειρήνη δεν είναι φυσική κατάσταση. Χτίζεται παντού και καθημερινά», δηλώνει η κυρία Νικέζη μαζί με τους μαθητές της.
