Ο Γιώργος Ζαχαριάδης από τη Ρόδο μας έστειλε μια συγκλονιστική ιστορία από τα παλιά,
η οποία διαδραματίστηκε στη Λήμνο και στη Σύμη στα μισά του 18ου αιώνα.
Τον ευχαριστούμε ιδιαιτέρως!
«Ημερολόγιο Γέφυρας»
27/02/2024
“Το σκάφανδρο”
Γιώργος Ζαχαριάδης
Ήταν η εποχή που οι Συμιακοί σπογγέμποροι και καπεταναίοι αλώνιζαν και τα νησιά του Αιγαίου μεταφέροντας σφουγγάρια αλλά και διάφορα εμπορεύματα.
Ένας ονομαστός σπογγέμπορος εκείνων των χρόνων ήταν ο Φώτης Μαστορίδης από τη Σύμη, αλλά και ο παππούς μου Δημήτρης Παπαζαχαρίου από την Κω, που χάθηκε μυστηριωδώς σε ένα ταξίδι προς τα νησιά του βορείου Αιγαίου στις αρχές του 19ου αιώνα. (γιατί λέγεται Παπαζαχαρίου και όχι Ζαχαριάδης είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία).
Σε ένα ταξίδι του προς τα παράλια της βόρειας Ελλάδας το καΐκι του Φώτη Μαστορίδη “έπιασε” τη Λήμνο. Εκεί γνώρισε την οικογένεια Μαυριού και φιλοξενήθηκε για μερικές μέρες. Η οικογένεια είχε δύο κόρες και του “έταξαν” να παντρευτεί τη μία μόλις θα επέστρεφε στη Λήμνο μετά από το ταξίδι του στη βόρεια Ελλάδα.
Όταν όμως, ο Μαστορίδης επέστρεψε στη Λήμνο η κοπέλα είχε πεθάνει και η οικογένεια της αποφάσισε να του δώσει την αδελφή της, Ευγενία Μαυριού για να την παντρευτεί.
‘Ετσι ο Μαστορίδης ταξίδεψε στη Σύμη μαζί με την Ευγενία και τον αδελφό της Γιώργο Μαυριό , όπου την παντρεύτηκε και εγκαταστάθηκαν όλοι μαζί στο νησί. Ο Μαστορίδης συνέχισε να ασχολείται με τα σφουγγάρια και το έτος 1863 έφερε στη Σύμη το πρώτο σκάφανδρο, λένε από τις Ινδίες και άλλοι από τη Γαλλία.
Όμως κανένας Συμιακός δύτης δεν θέλησε να το δοκιμάσει και έτσι η θαρραλέα Ευγενία ήταν εκείνη που το φόρεσε και βούτηξε στο λιμάνι της Σύμης! Μάλιστα, ήταν έγκυος όταν έκανε τη βουτιά!
Και έτσι άρχισε η χρησιμοποίηση του σκάφανδρου από τους δύτες. των άλλων νησιών που βουτούσαν μέχρι τότε με την σκανδαλόπετρα.
Αυτή είναι η ιστορία των οικογενειών Μαστορίδη και Μαυριού από τη Σύμη και τη Λήμνο, των οποίων εγώ και η οικογένειά μου είμαστε απόγονοι.
_ Γιώργος Ζαχαριάδης, Ρόδος
* Το άγαλμα της Ευγενίας Μαστορίδη στη Σύμη
* Ο Γιώργος Μαυριός, προπάππους του Γώργου Ζαχαριάδη
