Η πανδημία του κορωνοϊου έχει κλείσει σε καραντίνα χιλιάδες πολίτες σε πολλές χώρες του κόσμου. Συγχρόνως έχει απλώσει από πάνω μας, όπως η αράχνη τον ιστό της, το αίσθημα του φόβου, της αβεβαιότητας, της θλίψης ενώ, ευτυχώς, μέσα μας φέγγει ακόμη η ελπίδα.
Ο Κωνσταντίνος Παπαχαράλαμπος ζει στο Λονδίνο από το 2010. Εργάζεται στους τομείς της ποίησης, της performance, του installation και του regeneration. Η νέα του performance “Οδυσσέα, κάνε μου like” παρουσιάστηκε στο 62ο Φεστιβάλ Φιλίππων. Μας έστειλε τις σκέψεις του για την κατάσταση που βιώνει στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου.
“Η βρετανική κυβέρνηση ίσως άργησε να πάρει μέτρα. Σκέφτηκα πως έβαλαν την οικονομία πάνω από όλα. Να μη δημιουργηθεί πανικός. Το NHS είχε όμως σοβαρά προβλήματα. Γιατί τόσο εύκολα μια εύρωστη χώρα να βρεθεί χωρίς κρεβάτια εντατικής θεραπείας; Γιατί να σε κυβερνά αυτός που δεν φροντίζει επαρκώς για κάθε συνάνθρωπο; Τα λάθη θα σκάσουν στα μούτρα μας. Δουλεύω μόνο από το σπίτι εδώ και μέρες. Παρακολουθώ τις θλιβερές στατιστικές της πόλης, της χώρας, του κόσμου. Χώνεψέ το, λέω, κάποτε θα πεθάνεις. Πήρα τα απαραίτητα από το supermarket της γειτονιάς, αν και ήταν μόλις μισογεμάτο. Δεν θέλω να πω μισοάδειο. Συνεχίζω να αγαπώ τους αριθμούς. Πιστεύω πως είναι κομμάτι των ανθρώπων. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε επιστήμη. Πρόσεξα ένα χαρτί στην είσοδο της πολυκατοικίας. Πρόσφερε βοήθεια και εξυπηρετήσεις. Τα τηλέφωνα στο χαρτί είχαν γύρω τους καρδιές. Συνέχισε να πιστεύεις στους ανθρώπους. Ανέβηκα στην ταράτσα, κοίταξα γύρω μου το Λονδίνο. Πάντα ξημερώνει”.
Κωνσταντίνος Παπαχαράλαμπος, Λονδίνο, Μάρτιος 2020.
H κεντρική φωτογραφία είναι του Κωνσταντίνου Παπαχαράλαμπου από την έρημη γειτονιά του στο Λονδίνο.
Επιμέλεια: Νατάσα Βησσαρίωνος