“Film music is the art of adaptation and the composer must love transformations. To transform the image, but also to transform himself, like a chameleon. He might need to write music for a scene in a jazz bar, for example. Or even a march, a song… Through the music of cinema we have the luxury of travelling to different places and times, of playing roles almost like an actor, of trying out different styles and musical idioms that we might never have tried if the specific need hadn’t existed. I wonder if I would have ever thought of writing a gypsy song or a rock song, an Armenian lament or a traditional lullaby, if the occasion of a film or a performance had not been there. It’s a privilege to come across such occasions that constantly push you outside your comfort zone”. Nikos Kypourgos
Νίκος Κυπουργός
«Η μουσική του κινηματογράφου είναι η τέχνη της προσαρμογής και ο συνθέτης πρέπει να αγαπά τις μεταμορφώσεις. Να μεταμορφώνει την εικόνα, αλλά να μεταμορφώνεται κι ο ίδιος, σαν χαμαιλέων. Θα χρειαστεί ίσως να γράψει μουσική π.χ. για μια σκηνή σε ένα τζαζ μπαρ. Ή ακόμα ένα εμβατήριο, ένα τραγούδι… Μέσα από τη μουσική του σινεμά έχουμε την πολυτέλεια να ταξιδεύουμε σε διαφορετικούς τόπους και εποχές, να υποδυόμαστε ρόλους περίπου όπως ο ηθοποιός, να δοκιμάζουμε διαφορετικά στιλ και μουσικά ιδιώματα, που ίσως δε θα δοκιμάζαμε ποτέ, εάν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη ανάγκη. Αναρωτιέμαι αν θα είχα ποτέ σκεφτεί να γράψω ένα τσιγγάνικο ή ένα ροκ τραγούδι, ένα αρμένικο μοιρολόι ή ένα παραδοσιακό νανούρισμα, αν δεν υπήρχε η αφορμή μιας ταινίας ή μιας παράστασης. Είναι μεγάλη τύχη να συναντάς τέτοιες αφορμές που σε ωθούν διαρκώς εκτός των ασφαλών ορίων σου». Νίκος Κυπουργός