Ανδρέας Ελευθερίου: Το δικό μου “Εξπρές του Μεσονυχτίου” στις τουρκικές φυλακές το 1974

Σαν να ήταν χθες θυμάται και με τον τρόπο αυτό κατόρθωσε να ξεδιπλώσει τις μνήμες του από την περιπέτεια ζωής που έζησε στις τουρκικές φυλακές το καλοκαίρι του 1974, ο Ανδρέας Ελευθερίου, ένας από τους αγωνιστές της αντίστασης στην Κύπρο, τις ημέρες του Αττίλα. Καλεσμένος στο στούντιο της Φωνής της Ελλάδας, στην εκπομπή “Πάρε τον Χρόνο σου”, εξιστόρησε τα συγκλονιστικά γεγονότα που έζησε από πρώτο χέρι στη μάχη στο Συχαρί, όπου 180 Έλληνες της Κύπρου, στρατιώτες του Πυροβολικού, νέα παιδιά οι περισσότεροι, αντιμετώπισαν τους τούρκους καταδρομείς και οι μόλις 25 από αυτούς που επέζησαν μεταφέρθηκαν στις Τουρκικές φυλακές, όπου έζησαν το δικό τους “Εξπρές του Μεσονυχτίου”, για πάνω από τρεις μήνες.
Ο Ανδρέας θυμάται και μαζί θυμώνει για τον τρόπο με τον οποίο χάθηκε η μάχη, όπως χάθηκε και η Κύπρος αφημένη στην τύχη της από τις πολιτικές ηγεσίες σε Αθήνα και Λευκωσία. Οι στιγμές μέσα στις φυλακές με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τα ψυχολογικά, κυρίως, βασανιστήρια και την αίσθηση ότι μπορεί και να μην έβγαιναν ζωντανοί από εκεί μέσα, τον έχουν σημαδέψει για όλη του τη ζωή και, σαφέστατα έχουν αλλάξει τον τρόπο που βλέπει από τότε τη ζωή και τις επιλογές του. Η συγκλονιστική στιγμή της επιστροφής, όταν έπεσε στην αγκαλιά της μάνας του που τον περίμενε με αγωνία, κάθε φορά που μάθαινε για γυρισμό αιχμαλώτων, τον κάνει να βουρκώνει στη θύμησή της. Μέχρι και σήμερα, κρατάει στο μυαλό του ένα από τα μεγάλα μαθήματα που πήρε απ’ όσα έζησε: Μόνο τρία πράγματα δεν θέλω να μου στερήσει η ζωή: τον Αέρα, το Νερό και την Ελευθερία μου. Και, φυσικά, θησαυρός πολύτιμος από την τρίμηνη φυλάκισή του, οι σύντροφοί του, οι άνθρωποι που έδιναν ο ένας κουράγιο στον άλλον για να αντέξουν, αυτοί που μέχρι και σήμερα αποκαλεί “αδέρφια” του.
Ακούστε μια από τις πολλές ανατριχιαστικές ιστορίες από την εποχή της εισβολής στην Κύπρο τον Ιούλη του 1974, 50 χρόνια μετά, έτσι όπως την εξιστορεί ο Ανδρέας Ελευθερίου…