Ο πολύπειρος καπετάνιος Αντώνης Μικέλης, με αμέτρητα ποιήματα και ποιητικές συλλογές γύρω από τη θάλασσα και τα βαπόρια, πρόσφατα τιμήθηκε με έπαινο από τον όμιλο «Πνευματικοί Ορίζοντες Λεμεσού» για το ποίημά του «Όταν έχεις τέτοιους φίλους».
Ο καλεσμένος μιλάει για την αγάπη του στη θάλασσα και για τη ναυτιλία τότε και σήμερα, προτρέποντας τους νέους να επιλέξουν αυτό το επάγγελμα.
Παράλληλα, ο καπετάν Αντώνης μας διηγείται μια ιστορία από τα παλιά.
Ευχόμαστε τα καλύτερα στον καπετάνιο και συγχαρητήρια για την τιμητική διάκριση στον ποιητικό διαγωνισμό.
Παραθέτουμε το ποίημα που απέσπασε τον έπαινο.
ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ
Ήλιος λαμπρός στον ουρανό ετούτη γη φωτίζει,
η δόξα και το κάλος της τον κόσμο μαγνητίζει.
Είναι η γη τ’ Αλέξανδρου, Ομήρου και Σωκράτη,
του Πίνδαρου, του Πλάτωνα κι αυτού του Ιπποκράτη.
Ο ουρανός τ’ Απόλλωνα και θάλασσα γοργόνας
και στέκει για στολίδι της ψηλά ο Παρθενώνας
Η δάδα των Ολυμπιακών ειρήνης και αγώνων,
είναι το κληροδότημα κι η δόξα των προγόνων.
Σαν άναψε δεν έσβησε και πάντα θα φωτίζει,
κι όλου του κόσμου τις καρδιές με χάρες να γεμίζει.
Βαριά η ιστορία σου με δόξες φορτωμένη,
κρατούν τα πόδια σου γερά με τέχνες στολισμένη.
Φθονούν πολλοί τη λάμψη σου, της δόξας και σοφίας,
Το φως σου το υπέρλαμπρο, πηγή φιλοσοφίας.
Μα είναι και οι άσπονδοι, οι φίλοι σου κι εταίροι,
ετέρα να σε θέλουνε, δικό τους να ’σαι ταίρι.
Το τι γεννήθηκε εδώ δεν θέλουν να πιστέψουν,
κι από τον φθόνο δεν μπορούν εύκολα να χωνέψουν.
Σαν τέτοιους φίλους αποκτάς, εχθρούς τι να τους κάνεις,
μα ο Θεός σ’ ευλόγησε ποτέ να μην πεθάνεις,
κι από τους φίλους σου αυτούς, βοήθεια μην προσμένεις,
ούτε τα λόγια τους ν’ ακούς κι ούτε να περιμένεις.
Ζηλεύουνε και θέλουνε τη δόξα σου να σβήσουν,
και αν τους ήταν μπορετό να σε εξαφανίσουν,
ζηλεύουνε το ουρανό τα γαλανά ακρογιάλια,
κι ό,τι αρπάξουν προσπαθούν σαν άγρια τσακάλια.
Την Αφροδίτη αρπάζοντας, αίμα πολύ εχύθει,
γιατί η κλεψιά ξεσήκωσε με μιας όλα τα πλήθη,
αμόρφωτοι τσοπάνηδες, ψαράδες και αγρότες,
να εμποδίσουν την κλεψιά σαν γνήσιοι πατριώτες.
Διακόσιους σαν σκοτώσανε οι φίλοι μας οι Γάλλοι,
κι έτσι η Αφροδίτη μας εις τη Γαλλία ’στάλει.
Του Λουδοβίκου ο Αβάς τα πάντα καταστρέφει,
για ό,τι είναι Ελληνικό, μεγάλο μίσος τρέφει,
σ’ όλη την Πελοπόννησο μνημεία και αρχαία,
έργα σκληρής καταστροφής πολιτισμού σφαγέα.
Σε έκλεψαν και σ’ έκλεισαν στα διάφορα μουσεία,
κι η τέχνη των προγόνων σου σε φίλων αιχμαλωσία.
Ονόματα επιστημών
λέξεις Ελλάδας είναι,
<<φίλε>>
για την Ελλάδα σαν μιλάς
πρώτα το στόμα πλύνε.
Αντώνης Μικέλης
