Η Αικατερίνη Κόντου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μετά από πολλά χρόνια ταξιδιών λόγω σπουδών και εργασίας, εγκαταστάθηκε το 2013 στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Εργάζεται εδώ και χρόνια ως αρχιτέκτονας σε πολλές χώρες, αλλά μεγάλη της αγάπη από την παιδική ηλικία ήταν η ζωγραφική, αφού και ο πατέρας της είναι ερασιτέχνης ζωγράφος.
Με αφορμή την πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο “Genesis” στη Φρανκφούρτη, μίλησε στη «Φωνή της Ελλάδας» και συγκεκριμένα στη Νατάσα Βησσαρίωνος και στην εκπομπή «Κουβέντες μακρινές»
“Στο εξωτερικό έχεις περισσότερη πρόσβαση σε κλασική τέχνη αλλά και μοντέρνα. Είναι η πρώτη φορά που εκθέτει τη δουλειά της δημόσια, αν και έχει πουλήσει έργα της τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γερμανία. Υπάρχει μία αίσθηση ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τις εικαστικές τέχνες όσο στη Γερμανία. Και ίσως να αληθεύει… εδώ στη Γερμανία ο κόσμος έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τις εικαστικές τέχνες και μάλιστα από πολύ μικρή ηλικία. Μου κάνει εντύπωση που στα μουσεία βλέπω γονείς με μικρά παιδιά που έχουν πραγματικά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την τέχνη… τα παιδιά ρωτούν, παρατηρούν συζητούν μεταξύ τους!” ανέφερε η Αικατερίνη Κοντού.
“Ζωγραφίζω όλη μου τη ζωή αλλά με τη «Γένεσις» ένιωσα ότι αυτά τα έργα έχουν για μένα κάποιο νόημα να τα παρουσιάσω στο κοινό. Τα έργα μου εκτίθενται στη «γκαλερί 74» στη Φρανκφούρτη. Η έκθεση έχει να κάνει σε έναν μεγάλο βαθμό με τη ζωή στη Γερμανία που είναι πολύ διαφορετική από την Ελλάδα. Είναι μια ζωή μονοτονική, γκρι θα μπορούσα να πω… εδώ τα πάντα γυρνούν γύρω από την εργασία, υπάρχουν πολλά ταμπού, υπάρχουν πολλά πρωτόκολλα, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια πολύ ωραία συνύπαρξη πολιτισμών. Στον δρόμο όταν περπατάς ακούς διάφορες γλώσσες, βλέπεις τόσους λαούς μαζί, ακόμη και μίξεις λαών και είναι πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η αντίφαση…. Τα έργα μου είναι – ας πούμε – μία αυτοβιογραφία αλλά συγχρόνως είναι και πολύ «ανοιχτά», ώστε να μιλούν στον θεατή. Κατά κύριο λόγο πρόκειται για τον ρόλο μου, και κατά επέκταση τον ρόλο των γυναικών στην σημερινή κοινωνία. Ζούμε σε μια εποχή αφθονίας, υλικών και πνευματικών αγαθών (για τη Δύση μιλώντας πάντα) και αυτή η αφθονία μας έχει δημιουργήσει πιστεύω μία σύγχυση για το ποιος είναι ο ρόλος της γυναίκας σήμερα… Είναι η μάνα, η εργαζόμενη, η ερωμένη; Μέχρι και τα γένη έχουν μπλεχτεί μεταξύ τους, το αρσενικό με το θηλυκό. Βέβαια αυτό το μπλέξιμο υπήρχε και στο παρελθόν αλλά τώρα το βλέπουμε πιο έντονα… όλη αυτή η μίξη είναι πολύ ενδιαφέρουσα» τόνισε η ανερχόμενη καλλιτέχνιδα.
«Σαν άνθρωπος είμαι ενάντια στις διακρίσεις, στα ταμπού, στην κακοποίηση και μέσα από τα έργα μου θέλω να υποστηρίξω όλους αυτούς που βρίσκουν τη δύναμη να εκφραστούν… Μία έκφραση χωρίς όρια!» είπε χαρακτηριστικά η Αικατερίνη Κόντου στη ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.