Στην εκμετάλλευση των Ελλήνων μεταναστών απο επιτήδειους, όπως παραρτήματα ταξιδιωτικών πρακτορείων, την περίοδο 1890-1940 που πλήρωναν για να πάνε στη Βόρεια Αμερική αλλά τους έστελναν σε λιμάνια της Λατινικής Αμερικής αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας, συγγραφέας και ερευνητής Αναστάσιος Τάμης με έδρα την Μελβούρνη της Αυστραλίας συνεχίζοντας την αφήγηση για την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης στην εκπομπή «Η Παγκόσμια Φωνή μας» στο ραδιόφωνο της Φωνής της Ελλάδος και στους Δημήτρη Κοντογιάννη και Πέτρο Δίπλα.
Ο κ. Τάμης ανέφερε οτι δεν υπήρξαν βιαιοπραγίες εναντίον των Ελλήνων στη Λατ. Αμερική και ίσως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα ήθη και έθιμά τους ήταν κοντά σ’ εκείνα των υπολοίπων Νοτιοευρωπαίων που ήταν ήδη εκεί παρά τις διαφορές που υπήρχαν στο θέμα της εκκλησίας αφού η Καθολική εκκλησία έκανε προσηλυτισμό. Οι σχέσεις των Ελλήνων με τους ντόπιους, δηλ. γηγενείς, πρώτους άποικους απο την Ιβηρική Χερσόνησο κυρίως και τους έγχρωμους απο την Αφρική που δουλέμποροι είχαν πάει στη Βραζιλία ήταν καλές, ακόμη και σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Ο φιλελληνισμός και η Ελληνοκρατία ήταν διάχυτες στις χώρες της Λατ. Αμερικής και αναπτύχθηκαν μέσα απο την λογοτεχνία κ.τ.λ. Δεν είναι τυχαίο ότι αρχαία ελληνικά ονόματα δόθηκαν σε πρόσωπα, σχολεία κ.τ.λ.