Το όραμα του για το μέλλον της Αρχιεπισκοπής αλλά και για τα ζητήματα που αφορούν τα εθνικά θέματα και την ομογένεια περιέγραψε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος στην πρώτη τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε ένα χρόνο από την ενθρόνιση του. Μιλώντας στην ανταποκρίτρια της ΕΡΤ στην Ουάσιγκτον Λένα Αργύρη, ο κ. Ελπιδοφόρος αναφέρθηκε στους ισχυρούς δεσμούς της Αρχιεπισκοπής και της ομογένειας με την Ελλάδα, λέγοντας ότι πρόκειται για μια «σχέση αίματος, πνεύματος, πολιτισμού. Είναι ακατάλυτοι αυτοί οι δεσμοί. Ότι συμβαίνει στην Ελλάδα και την Κύπρο μας αφορά άμεσα και μας πονά άμεσα».
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής αναφερόμενος στην προκλητικότητα της Τουρκίας είπε ότι «οι οξύνσεις, οι συγκρούσεις, η επιθετικότητα, ο πόλεμος δεν είναι κάτι που επιδιώκουμε εμείς οι Έλληνες αλλά το αποφεύγουμε. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα είμαστε υποχωρητικοί σε ζητήματα τα οποία αποτελούν κόκκινη γραμμή για τον ελληνισμό. Το ότι είμαστε φιλειρηνικοί δεν σημαίνει ότι είμαστε δειλοί ή λιγότερο γενναίοι αν χρειαστεί».
Συνεχίζοντας, ο Αρχιεπίσκοπος εξέφρασε την ανησυχία του για την ένταση με την Τουρκία, καθώς όπως είπε δεν βοηθάει στην διαφύλαξη της ειρήνης. «Αυτή η προκλητικότητα δημιουργεί ένα κλίμα, μια ατμόσφαιρα μέσα στην οποία αυξάνεται ο κίνδυνος ανάφλεξης και η πιθανότητα επιθετικής ή εχθρικής, βίαιης ενέργειας. Είμαστε πάντοτε υπέρ του κατευνασμού των πνευμάτων για να μην δώσουμε χώρο σε οποιαδήποτε εκτροπή εκούσια η ακούσια», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος, αναφέρθηκε διεξοδικά στις κρίσεις που πλήττουν την Αμερική τους τελευταίους μήνες εξαιτίας του κορονοϊού και των διαδηλώσεων, δύο κρίσεις που όπως εκτίμησε συνδέονται μεταξύ τους.
«Η Ελλάδα ευτυχώς δεν ένιωσε την ανάσα του θανάτου πάνω στην οικογένεια της και την γειτονία της από τον κορονοϊό.Εμείς εδώ στην Αμερική, είχαμε σοβαρό πρόβλημα. Βλέπαμε κοντέινερ γεμάτα νεκρούς που δεν προλάβαιναν να τους θάψουν. Οι άνθρωποι κλείστηκαν στα σπίτια τους που πολύ συχνά απέχουν μίλια το ένα από το άλλο και είναι σαν φυλακή. Αυτό αύξησε την επιθετικότητα, την βία, την ανεργία και πάνω σε όλα αυτά προστέθηκε και η δολοφονία ενός συμπολίτη μας που σε καμία περίπτωση δεν του άξιζε να πεθάνει με ένα γόνατο πάνω στον λαιμό. Αυτή η δολοφονία ήταν η σπίθα που άναψε την φλόγα».
Ερωτηθείς τι ήταν αυτό που τον ώθησε να πάρει μέρος στην πορεία διαμαρτυρίας είπε «εγώ και ως Έλληνας που εμφορείται από ανθρωπιστικές αξίες, ως χριστιανός και ως κληρικός δεν μπορούσα από συνείδηση να κάνω ότι δεν βλέπω, ότι δεν ακούω, ότι δεν με ενδιαφέρει, να σιωπήσω. Έβαλα την μάσκα μου και πήγα. Το έκανα αυθόρμητα, ακολουθώντας την φωνή της συνείδησης μου και δεν είδα ανθρώπους θυμωμένους, αγριεμένους, βίαιους, περιθωριακούς. Είδα νέους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, αγόρια κι κορίτσια, και μου άρεσε πολύ αυτό. Όλοι αυτοί όπως και εγώ άκουσαν την φωνή της συνείδησης τους, που μας την έχει δώσει ο θεός, ο οποίος δεν ξεχώρισε τους ανθρώπους. Για τον Θεό δεν υπάρχουν Χριστιανοί και μη Χριστιανοί, χρώματα και έθνη. Ο θεός είναι ο πατέρας όλων μας και έβαλε την ίδια φωνή της συνείδησης στις ψυχές όλων μας. Και αυτό που έζησα εκεί ήταν η φωνή του θεού που μίλησε μέσα από χιλιάδες ανθρώπους».
Πηγή: ΑΠΕ
Επιμέλεια: Φούλη Ζαβιτσάνου