Στη προσφορά των πλοίων που προσάραζαν στα λιμάνια της Λατινικής Αμερικής προς στις ελληνικές κοινότητες πριν από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και στην ανθρωπιστική δράση εμπόρων, εφοπλιστών και απλών ανθρώπων που βοήθησαν να γίνουν καλύτερες υποδομές για την εκπαίδευση των Ελλήνων μεταναστών αναφέρθηκε ο καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας, συγγραφέας και ερευνητής Αναστάσιος Τάμης με έδρα την Μελβούρνη της Αυστραλίας, συνεχίζοντας την αφήγηση για την ιστορία της Eλληνικής μετανάστευσης στην εκπομπή «Η Παγκόσμια Φωνή μας» στο ραδιόφωνο της Φωνής της Ελλάδος και στους Δημήτρη Κοντογιάννη και Πέτρο Δίπλα.
Ο κ. Τάμης αναφέρθηκε σε άτομα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο όπως ο Πάνος Μοροζίνης, πρόεδρος του Ελληνικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, ο Συριανός Ευστράτιος Νοστράκης, ο Αναστάσιος Δαμιανός, ο Τάκης Κοντογιώργης, ο Παύλος Γαλέτης, ο Καλύμνιος Βασίλης Σαρούκος, οι Σπύρος και Δημήτριος Σπυριδώνης, οι Αδελφοί Παλαμά, ο Σύμιος Δημήτρης Λογοθέτης που ίδρυσε το 1ο ελληνικό εργοστάσιο οίνων και οινοπνευματωδών ποτών με το όνομα Κολοσσός το 1938 και πολλούς άλλους. Μόνο στο Μπουένος Αυρες, το 1938, υπήρχε εμπορικός κατάλογος με 500 ελληνικά μαγαζιά που πουλούσαν καραμέλες, καπνό κ.τ.λ. Μέχρι και τις δεκαετίες του 1950 και 1960, το 80% των τσιγαροπωλητών ήταν ‘Ελληνες.