της Νατάσας Βησσαρίωνος
Η Ελληνίδα επιστήμονας και ερευνήτρια Γεωργία Χαλβατζάκη είναι υποψήφια για το βραβείο AI-Newcomer 2021, που αφορά άτομα που κάνουν πρωτοποριακή έρευνα στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η Γεωργία Χαλβατζάκη διακρίνεται. Πρόσφατα βραβεύτηκε από το Γερμανικό Ινστιτούτο Ερευνών για την έρευνά της στον κλάδο της ρομποτικής. Με αφορμή τη συγκεκριμένη βράβευση, η νεαρή επιστήμονας που εργάζεται στο πανεπιστήμιο του Ντάρμσταντ της Γερμανίας, μίλησε για την πορεία της από τη Ρόδο, στην Αθήνα και στη Γερμανία, στη «Φωνή της Ελλάδας», το ραδιόφωνο της ΕΡΤ για τους Έλληνες σε όλο τον κόσμο, και συγκεκριμένα στην εκπομπή «Κουβέντες μακρινές».
«Στα 15 μου αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ με τον τομέα της ρομποτικής. Έτσι έγινε αυτοσκοπός μου να μπω στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στον κλάδο των ηλεκτρολόγων μηχανικών. Η οικογένειά μου δεν μπορούσε να στηρίζει την κάλυψη των εξόδων μου, οπότε αναγκάστηκα να εργάζομαι παράλληλα με τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο. Ήταν πολύ δύσκολα χρόνια γιατί η σχολή απαιτούσε εντατικό διάβασμα».
«Όταν τελείωσα με το διδακτορικό μου, αποφάσισα να φύγω στο εξωτερικό. Ο σκοπός μου ήταν να συνεχίσω με τη ρομποτική και παράλληλα να εργαστώ και ως καθηγήτρια σε κάποιο πανεπιστήμιο. Διάλεξα το πανεπιστήμιο στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας γιατί ο καθηγητής μου είναι από τους πρωτοπόρους στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και ρομποτικής. Ήρθα στη Γερμανία τον Οκτώβριο του 2019 χωρίς να γνωρίζω κανέναν. Ευγνώμων για την ευκαιρία που μου δόθηκε και ενθουσιασμένη. Συγχρόνως όμως φοβισμένη, γιατί δεν γνώριζα κανέναν και ήταν η πρώτη φορά που θα έμενα μόνιμα στο εξωτερικό».
«Στην περίοδο της πανδημίας, μεγάλωσε πολύ η νοσταλγία… Τα τραγούδια της ξενιτιάς άρχισαν να με αγγίζουν ξαφνικά, έπιασα τον εαυτό μου να γίνεται μελοδραματική κάποιες στιγμές!»
«Το βραβείο του Γερμανικού Ινστιτούτου Ερευνών έχει σκοπό να πριμοδοτήσει νέους ερευνητές να δημιουργήσουν αυτόνομες ομάδες πάνω σε καινοτόμα ερευνητικά προγράμματα. Η δική μου ερευνητική πρόταση είναι πάνω στη ρομποτική υποβοήθησης για ηλικιωμένα άτομα και παιδιά με ειδικές ανάγκες και έχει κύριο αντικείμενο τη χρήση τροχήλατων ρομπότ, ένα ρομπότ δηλαδή με ρόδες, και βραχίονες έτσι ώστε να μπορεί να μετακινείται σε έναν χώρο, όπως είναι το σπίτι μας, να μπορεί να φέρει ένα ποτήρι νερό, να φέρει φάρμακα για παράδειγμα. Είναι σχεδιασμένο για να μπορεί να αλληλοεπιδρά με τον άνθρωπο και να μεταφέρει με ασφάλεια αντικείμενα της καθημερινότητας. Η ανάγκη για τέτοιου είδους συστήματα στο μέλλον θα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Όχι μόνο για να βοηθά τον άνθρωπο αλλά να του κρατά και παρέα».
«Το ερευνητικό πρόγραμμα θα διαρκέσει διαρκεί έξι έτη. Μέχρι τότε το ρομπότ μου «Η Ρόζα» όπως την έχω ονομάσει, θα έχει τελειοποιηθεί έτσι ώστε να μπορεί να αλληλοεπιδρά χωρίς να κάνει τον άνθρωπο να νιώθει αμήχανη. Για όλο αυτό το project προάγομαι σε επίκουρη καθηγήτρια», τόνισε η Γεωργία Χαλβατζάκη προσπαθώντας να κρύψει τη χαρά της που το όνειρό της πήρε σάρκα και οστά.