Με μια βιντεοσκοπημένη εκδήλωση, «με πλούσιο άρωμα Ίμβρου», στέλνει φέτος διαδικτυακώς ο Σύλλογος Ιμβρίων τις ευχές του στους απανταχού Ιμβρίους και στους φίλους της Ίμβρου, καθώς για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η πανδημία δεν επέτρεψε την παραδοσιακή κοπή πίτας.
Η βιντεοσκοπημένη εκδήλωση έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του συλλόγου και σε αυτήν απευθύνουν χαιρετισμό ο πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Μητροπολίτης Ίμβρου & Τενέδου κ. Κύριλλος, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Δένδιας, ο Υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τον Απόδημο Ελληνισμό κ. Ανδρέας Κατσανιώτης και ο Τομεάρχης Εξωτερικών Υποθέσεων ΣΥΡΙΖΑ και τ. Υπουργός Εξωτερικών κ. Γιώργος Κατρούγκαλος.
Με αφορμή την διαδικτυακή αυτή εκδήλωση, ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ιμβρίων κ. Κώστας Χριστοφορίδης, φιλοξενήθηκε στη Φωνή της Ελλάδας.
Μιλώντας στην εκπομπή “Η Ελλάδα στον κόσμο” και τον δημοσιογράφο Θοδωρή Ψαλιδόπουλο, ο κ. Χριστοφορίδης αναφέρθηκε στους Έλληνες που ζουν σήμερα στην Ίμβρο.
“Αν με ρωτούσατε στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, πως πιστεύω ότι θα εξελιχθεί αυτή η κατάσταση, θα σας έλεγα πως μάλλον σε 15 χρόνια δεν θα υπάρχει κανείς εδώ πέρα. Ο μέσος όρος ηλικίας των 280 ηλικιωμένων που ζούσαν εδώ, ήταν τα 75 έτη. Θα έλεγε λοιπόν κανείς, ότι αυτή η κατάσταση έχει μια προδιαγεγραμμένη πορεία. Όσο κι αν είμασταν παθιασμένοι και ερωτευμένοι με την Ίμβρο ως νέοι, βλέπαμε ρεαλιστικά την πραγματικότητα. Αλλά έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, θέλετε λίγο με την δική μας επιμονή και το πείσμα να αναβιώνουμε τα έθιμα και να προσελκύουμε και τους υπόλοιπους νέους, θέλετε και με την εργασία που έκαναν όλοι οι Σύλλογοι να διατηρήσουν την ταυτότητα των Ιμβρίων, ήρθαν και οι συγκυρίες, δηλαδή το γεγονός ότι η Τουρκία έκανε κάποια ανοίγματα μετά το 2004 με την προοπτική της Ευρωπαϊκής ένταξης, το γεγονός της διπλωματίας της κοινωνίας των πολιτών που μπορέσαμε να ασκήσουμε στο πλαίσιο αυτό από το 2004 και μετά, το άνοιγμα των σχολείων βέβαια, όλα αυτά ήρθαν και γονιμοποίησαν το ένα το άλλο και φτάσαμε σήμερα να έχουμε πάνω από 600 άτομα στο νησί. Από τους παλιούς ηλικιωμένους είναι ζήτημα αν έχουν απομείνει 50, οπότε οι υπόλοιποι 580 περίπου, είναι παλινοστούντες. Επίσης, από εκεί που πριν 8 χρόνια δεν είχαμε καθόλου παιδιά στο νησί, σήμερα μπορούμε να μιλάμε για σχεδόν 60 παιδιά, από τα οποία τα 53 είναι στα σχολεία μας”.
“Πρόκειται για ένα φαινόμενο”, τόνισε ο κ. Χριστοφορίδης, σημειώνοντας ωστόσο ότι όλο αυτό είναι πολύ εύθραυστο.
“Πρόκειται για μια κοινότητα η οποία προσπαθεί να ξαναϋπάρξει, αλλά έχει στερηθεί τις προϋποθέσεις για να υπάρξει, βασικότερη των οποίων είναι, οι πλουτοπαραγωγικοί της πόροι οι οποίοι έχουν απαλλοτριωθεί”.
“Οι πολιτικές του παρελθόντος μας έχουν πληγώσει βαθύτατα, όχι μόνο συναισθηματικά αλλά και υλικά”.
“Με κάποιον τρόπο, οι δύο χώρες που έχουν συνυπογράψει τη συνθήκη της Λωζάνης, η Ελλάδα και η Τουρκία δηλαδή, θα πρέπει να βρουν έναν τρόπο ώστε να στηρίξουν ουσιαστικά την ύπαρξή μας, υπογράμμισε ο κ. Χριστοφορίδης.