Την πεποίθησή του ότι η αναβίωση της Ρωμιοσύνης στην Πόλη είναι εφικτή και ότι η παρουσία της εκεί μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης και για τις δύο χώρες, κατέθεσε ο Βύρων Νικολαΐδης, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της PeopleCert, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο του ΑΠΕ-ΜΠΕ, Νίκο Δρόσο, στο περιθώριο του 10ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.
Ο κ. Νικολαΐδης, γέννημα θρέμμα Κωνσταντινουπολίτης, ήρθε στην Ελλάδα το 1981 και μάλιστα, όπως ο ίδιος επισημαίνει, «ήρθα ως οικονομικός μετανάστης, έχοντας στην τσέπη μου μόλις 100 δολάρια».
Η επιχείρησή του, η PeopleCert ιδρύθηκε το 2000 και έχει ως αντικείμενο τη διενέργεια εξετάσεων σε περισσότερες από 200 χώρες και την πιστοποίηση γνώσης επαγγελματικών και γλωσσικών δεξιοτήτων. Μάλιστα, η PeopleCert είναι ο πρώτος ελληνικός «μονόκερος». Αυτό σημαίνει ότι αξία της ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ.
Ο κ. Νικολαΐδης εξιστορεί την πολυκύμαντη πορεία του κάνοντας αναφορές από τα παιδικά-νεανικά του χρόνια, μέχρι το σήμερα και αναλύει το όραμα και τους στόχους που έχει θέσει ως άνθρωπος και επιχειρηματίας.
Ακολουθεί η πλήρης συνέντευξη του κ. Νικολαΐδη στον δημοσιογράφο του ΑΠΕ-ΜΠΕ Νίκο Δρόσο:
Κύριε Νικολαΐδη, η αναβίωση της Ρωμιοσύνης στην Πόλη, όπως αντιλαμβάνομαι είναι το προσωπικό σας όραμα. Ποιο είναι το σχέδιο που μπορεί να εφαρμοστεί για να επιστρέψουν οι νέοι και να μη σβήσει η φλόγα της ελληνικής μειονότητας;
Ξέρετε, ο ελληνισμός στην Πόλη, η Ρωμιοσύνη, επέζησε 600 χρόνια.[…] Εγώ είχα την τύχη να τελειώσω το Ζωγράφειο Λύκειο, ένα εξαιρετικό σχολείο το οποίο υπήρξε δωρεά του Χρηστάκη Ζωγράφου. Εάν δεν υπήρχε ο Ζωγράφος να κάνει αυτή τη δωρεά, εγώ δεν θα είχα τις γνώσεις που με βοήθησαν να έχω την πορεία που ακολούθησα όταν τελείωσα το Δημοτικό, το 1970. Τότε, η Πόλη είχε 3 εκατ. κατοίκους και η ομογένεια αριθμούσε 20.000 άτομα. Το 1976, τελειώνοντας το Λύκειο, η Πόλη είχε 6 εκατ. και η ομογένεια μειώθηκε στα 10.000 άτομα. Το 1981 όταν τελείωσα το Πανεπιστήμιο, η Πόλη είχε 10 εκατ. κατοίκους και η ομογένεια 6.000 άτομα. Σήμερα η Πόλη έχει 20 εκατ. κατοίκους και η ομογένεια δεν ξεπερνά τα 2.000 άτομα, με μέσο όρο ηλικίας κοντά στα 70 έτη.
Κι εδώ μπαίνει το θέμα: Πως μπορούμε να αναστρέψουμε αυτή την πορεία. Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι είναι αναστρέψιμη. Το θέμα είναι πώς; Εδώ πρέπει να ανατρέξουμε λίγο στην ιστορία του ελληνισμού. Θα δούμε ότι οι Έλληνες είμαστε δημιουργικός και εμπορικός λαός και κινητοποιούμαστε από το οικονομικό συμφέρον. Αν κοιτάξουμε στο παρελθόν βλέπουμε ότι τη δεκαετία του ΄50 και του ΄60, οι Έλληνες πήγανε στη Γερμανία και την Ευρώπη. Πιο παλιά το ΄10, το ΄20 και το΄30 φύγανε στην Αμερική για μια καλύτερη ζωή. Στα πιο πρόσφατα χρόνια (εδώ και περίπου 10-15 χρόνια) βρέθηκαν στο Ντουμπάι περίπου500 άτομα. Σήμερα ξεπερνούν τους 10.000.
Άρα το θέμα είναι, πως θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις καλές οικονομικές συνθήκες για να πάει ο κόσμος, να ξαναζήσει στην Κωνσταντινούπολη. Για να γίνει αυτό, πρέπει, κατά την άποψή μου να συντρέξουν τρεις παράγοντες: α) Η ενεργή στήριξη του εγχειρήματος και όχι η ανοχή, από πλευράς τουρκικής πολιτείας, β) η ενεργή στήριξη από πλευράς ελληνικής πολιτείας κάτι που πιστεύω ότι το θέλει και γ) η εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Δηλαδή θα πάνε οι άνθρωποι εκεί να εργαστούν. Καλοί και ευπρόσδεκτοι και οι επιχειρηματίες, αλλά οι επιχειρηματίες είναι λίγοι. Εμείς θέλουμε τους πολλούς που είναι οι εργαζόμενοι. Άρα θέλουμε να δημιουργήσουμε τέτοιες συνθήκες που να πάνε Έλληνες μαζί με τις οικογένειές τους, να εργαστούν εκεί και να δημιουργηθεί η κοινωνία. Πιστεύω ότι δεν είναι δύσκολο αυτό. Αν υπάρξει εμπλοκή των δύο κυβερνήσεων, μπορούν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να επιδοτηθούν κάποιες θέσεις εργασίας για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Έτσι, όπως έγινε στην Ίμβρο, για παράδειγμα, που από 150 άτομα που ήταν στο παρελθόν σήμερα έφθασαν τους 700. Επίσης, να έχουν τη δυνατότητα κάποιοι Έλληνες φοιτητές να μην πηγαίνουν μόνο στο Λονδίνο και την Ευρώπη, αλλά να σπουδάσουν σε αγγλόφωνα πανεπιστήμια εξαιρετικής ποιότητας στην Κωνσταντινούπολη. Αυτοί θα είναι η μαγιά.
Ήσασταν ο μόνος επιχειρηματίας που συνάντησε ο Ερντογάν όταν ήρθε πρόσφατα στην Αθήνα. Πιστεύετε ότι η αναβίωση της Ρωμιοσύνης στην Πόλη μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης και για τις δύο χώρες και για την Τουρκία και για την Ελλάδα;
Το πιστεύω ακράδαντα. Μην ξεχνάμε ότι, παρά τα επιμέρους προβλήματα των δύο χωρών, αν το δούμε διαχρονικά, η τελευταία εικοσαετία ήταν από τις καλύτερες, ίσως η καλύτερη για την ομογένεια της Πόλης. Αρκετά από τα ιδρύματά μας επέστρεψαν. Αρκετές από τις περιουσίες επέστρεψαν στους πραγματικούς ιδιοκτήτες.
Μάλιστα, όταν είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον πρόεδρο Ερντογάν που μου έκανε την τιμή να με δεχτεί, του έθεσα το θέμα της αναστήλωσης της Ιερού Ναού της Παναγίας του Μπαλίνου, στην Κωνσταντινούπολη, που έγινε με δικιά μας δωρεά. Πριν προλάβω να ολοκληρώσω τη φράση μου, μου λέει, ‘’βεβαίως κι εγώ έδωσα δύο εκατομμύρια και αναστήλωσα έναν ορθόδοξο ναό στην Πόλη’’. Και όταν του είπα κύριε Πρόεδρε, αν δεν κάνουμε κάτι, αυτή η φλόγα μετά από 600 χρόνια θα σβήσει και είναι κρίμα, μου είπε ‘’Είμαι βέβαιος’’. Οπότε, τι κάνουμε τώρα περί αυτού; Εμείς ως PeopleCert έχουμε αναλάβει την εκπόνηση μιας σοβαρής μελέτης που την έχουμε αναθέσει στην Ernst & Young Ελλάδας και Τουρκίας από κοινού. Η μελέτη οσονούπω ολοκληρώνεται και θα καταλήξει σε πρακτικές προτάσεις» […] «Εγώ πιστεύω αν πάρουμε την ‘’ευλογία’’ των δύο κυβερνήσεων, μετά θα μπούμε σε πιο πρακτικά βήματα. Και δεν μιλάμε για μακροπρόθεσμα πράγματα. Εμείς οι επιχειρηματίες είμαστε πρακτικοί άνθρωποι.
Η εταιρεία σας PeopleCert, στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, υλοποιεί πρωτοβουλίες που επενδύουν στην παιδεία και τον πολιτισμό ενώ έχει τιμηθεί για την προσφορά της ως μεγάλος Ευεργέτης, από την Ελληνική Κοινότητα, την Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή και το Ζωγράφειο Λύκειο. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για το πρόγραμμα υποτροφιών μας; Είπατε ήδη ορισμένα πράγματα για την αναστήλωση των Εκκλησιών.
Ξέρετε, εμείς σαν εταιρεία έχουμε ένα σοβαρό μπάτζετ, στο πλαίσιο εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Περίπου το 50% αυτού το διαθέτουμε για δράσεις εκπαιδευτικές και πολιτισμικές, στη γενέτειρά μου, στην Πόλη. Εκεί λοιπόν ξεκινήσαμε πριν από μερικά χρόνια ένα Πρόγραμμα Υποτροφιών που αφορούσε και τους μέχρι τελευταίας γενιάς Κωνσταντινουπολίτες (Περίπου 8.000 άτομα, με 8.000 ευρώ κατ άτομο, εις μνήμην των διακεκριμένων δασκάλων τους). […] «Τιμώντας λοιπόν αυτούς τους δασκάλους και αναδεικνύοντας το θέμα της εκπαίδευσης στην Πόλη, κινητοποιήθηκε πολύς κόσμος. Φέτος είναι η τρίτη χρονιά και μετά το πρόγραμμα κλείνει. Σε συνέχεια αυτού του προγράμματος θα αναλάβουμε εμείς πλέον τη λειτουργία ενός μεγάλου φροντιστηρίου για όλα τα παιδιά που σπουδάζουν στην Πόλη. Σήμερα που τα σχολεία μας, δυστυχώς, δεν είναι στο επίπεδο που ήταν παλιά, θέλουμε να βοηθήσουμε τους νέους με τον τρόπο αυτό. Πιστεύουμε ότι με ένα πρόγραμμα έντονης ενισχυτικής διδασκαλίας, το οποίο θα χρηματοδοτήσουμε εξ ολοκλήρου εμείς, θα δώσουμε τη δυνατότητα σε αυτά τα παιδιά, μετά από μερικά χρόνια, όταν αποφοιτούν από ένα από τα τρία σχολεία μας: το Ζωγράφειο Λύκειο, το Ζάππειο (πρώην Παρθεναγωγείο) και η Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή, να μην έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα καλύτερα ιδιωτικά ελληνικά και τουρκικά σχολεία. Πρέπει οι απόφοιτοι αυτών των σχολείων να έχουν τα εφόδια για να μπορούν να πάνε σε όποιο πανεπιστήμιο θέλουν, και γιατί όχι, αρκετοί από αυτούς να μείνουν, να σπουδάσουν στην Πόλη και να αποτελέσουν την επόμενη γενιά, τους στυλοβάτες της Ρωμιοσύνης.
Η συνέντευξη ολοκληρώθηκε με την έκκληση του κ. Νικολαϊδη: «Όλοι όσοι μπορούν να συμβάλλουν και να βοηθήσουν, με όποιον τρόπο μπορούν, για την πραγματοποίηση αυτού του οράματος. Μας αφορά όλους. Και δεν μιλώ καθόλου για την πολιτική πλευρά, για τα πολιτικά προβλήματα μεταξύ των δύο χωρών. Αυτά είναι για τους πολιτικούς και τους διπλωμάτες. Εδώ έχουμε κάτι ωραίο που μας αφορά όλους και ακουμπά την ψυχή όλων μας».
Παρακολουθήστε τη συνέντευξη στη διεύθυνση: https://youtu.be/5chhTiBX5to
Πηγή: ΑΠΕ
