Το ημερολόγιο δείχνει 31 Ιουλίου 1628. Βρισκόμαστε στα Επτάνησα επί Ενετοκρατίας. Οι κοινωνικές τάξεις διαμορφώνονται ως εξής: ευγενείς (νόμπιλοι), αστοί (σίβιλοι) και λαϊκοί (ποπολάροι).
Με την ιστορία να κάνει λόγο για εφαρμογή Βενετικού καθεστώτος της ‘Χρυσής Βίβλου’, όπου και κατοχυρώνονταν τα προνόμια των αφεντικών, το ρεμπελιό του 1628 απαντά στην απάνθρωπη πίεση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Σήμερα ξεσκονίζουμε τα αίτια και τις αφορμές που κρύβονται πίσω από τη λαϊκή εξέγερση, τους εμπλεκόμενους σε αυτή με κάθε τρόπο και την κατάληξή της.
Πρόκειται για σημαντικό σταθμό της ζακυνθινής και ελληνικής ιστορίας που σηματοδοτεί όχι μόνο τη λαϊκή δυσαρέσκεια, αλλά και τις προσπάθειες ανατροπής των κοινωνικών δομών που λειτουργούσαν προς όφελος των ολίγων.
Έρευνα – Παρουσίαση: Νικόλας Αγγελίδης
Δημοσιογραφική επιμέλεια: Λήδα Σιδηροπούλου